Αιγείρα 2009
«Με την αφιέρωση και του Δημάρχου σας, πλησίασα τις 37.000 υπογραφές, αλλά για το ρεκόρ Γκίνες έχω ακόμα πολλή δουλειά!» μού είπε σε άπταιστα Ελληνικά (μιλά επτά γλώσσες!).
Η ξενική προφορά του, η Κρητική μαντίλα στο μέτωπο, η Ελληνική σημαία στο ποδήλατο, η ενδυμασία του που σε πήγαινε πίσω στην εποχή των «Παιδιών των Λουλουδιών», η τεράστια κονκάρδα που κρεμόταν στο λαιμό του και θύμιζε κάτι από ινδιάνικο «τοτέμ» ή αρχαίο Αιγυπτιακό σύμβολο, σε έβαζε στον πειρασμό να «σκαλίσεις» την ιστορία τού παράξενου αυτού ταξιδιώτη.
Λίγα λεπτά αργότερα στο γραφείο τού «Φ», ο 58άχρονος Βέλγος Βαν Λίμπεργκεν Κρίστο (Van Limbergen Kristo) άρχισε με γλαφυρό λόγο να ξεδιπλώνει την ιστορία τής ζωής του.
Δούλευε στο Βέλγιο σε ανθρακωρυχείο επί 15 χρόνια. Μετά από ένα ατύχημα που είχε όταν καταπλακώθηκε σε μια σήραγγα του ορυχείου, έσπασε ένα σπόνδυλο και υπέστη σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση, επέλεξε την Κρήτη, όπου και κατοικούσε για 11 χρόνια.
Την απόφαση του, για να γραφτεί το όνομα του στο Βιβλίο Γκίνες, τη θεώρησε ευκαιρία να γνωρίσει την Ευρώπη και τους ανθρώπους της, αλλά ήταν και η αιτία, να καλυτερεύσει την υγεία του, αφού το περπάτημα του έκανε πολύ καλό και δεν πονάει πια.
Ο Κρίστο ξεκίνησε από το Αουτχάλαντ του Βελγίου, που είναι και η γενέτειρα του, τον Ιούλιο του 1988 με σκοπό να γραφτεί το όνομα του στο Βιβλίο Γκίνες. Αρχικά πέρασε από τη Γερμανία την Τσεχοσλοβακία την Αυστρία την Ιταλία και από εκεί ήρθε στην Ελλάδα.
Η διαδρομή, που ακολουθεί, έχει επιλεχθεί και του δόθηκε κατόπιν αίτησής του από την Αγγλική Πρεσβεία στην Ελλάδα, αφού κατοικούσε στη χώρα μας, η οποία με την σειρά της την έλαβε από την Υπεύθυνη Αρχή που διαχειρίζεται τα συμφέροντα των Ρεκόρ Γκίνες και αυτή θα πρέπει να ακολουθήσει με ευλάβεια για μπορέσει να είναι κάτοχος του Ρεκόρ Γκίνες.
Σπίτι του είναι ο δρόμος, όπως χαρακτηριστικά λέει και τα λίγα χρήματα τα αποκτά από διάφορους επιχειρηματίες ή απλούς ανθρώπους που τον βοηθούν, ή δίνοντάς του στέγη, ρουχισμό, ή ακόμα προσφέροντας του και δουλειά, πράγμα που προτιμά και με αυτόν τον τρόπο φτάνει μέρα με την μέρα πιο κοντά στο να επιτύχει τον σκοπό του, Σημαντική όμως γι’ αυτόν είναι και η βοήθεια κάποιων Δήμων στην Ελλάδα που τον φιλοξενούν.
Μέχρι σήμερα έχει μαζέψει περίπου 37.000 υπογραφές, από υπηρεσίες και Δήμους που έχει επισκεφθεί, με στόχο να φτάσει τις 60.000, για να κατακτήσει μια θέση στο Βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Μένουν ακόμα λίγα χρόνια, όπως υπολογίζει, για την επίτευξη του στόχου του. Οι δυσκολίες που συναντά είναι μεγάλες, κυρίως από τα στοιχεία της φύσης.
Περήφανος και ολιγαρκής, με δυσκολία δέχτηκε να τον συνδράμουμε στην αλλαγή του φθαρμένου ελαστικού στο ποδήλατο.
Χαμογέλασε από καρδιάς στο «κλικ» του φωτογραφικού φακού, μας αποχαιρέτησε βιαστικά για να προλάβει τον Δήμαρχο Διακοπτού, όπως μας επισήμανε.
Έπρεπε να φθάσει στην Ιταλία αφού ολοκληρώσει το γύρο τής Πελοποννήσου!
Ευχηθήκαμε κάθε επιτυχία στο μοναχικό αυτό ταξίδι «ζωής» τού Κρίστο.
Το ερώτημα που ενδεχομένως να τεθεί από όλους μας: Άραγε, θα υπάρχουν πολλοί και πόσοι σαν κι αυτόν, που θα αποφασίσουν να γίνουν πολίτες – ταξιδευτές του κόσμου, κυνηγώντας το όνειρό τους…
