Με αφορμή το ξήλωμα μιάς “ασήμαντης” σιδηροτροχιάς στην Αιγείρα...

Στην Ελλάδα ...Ποτέ Δεν Πε­θαί­νει η διαχρονικότητα της “πολιτικής - οικονομικής μιζέ­ριας”!

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

Ο “Μου­ντζού­ρης” τού Τρι­κού­πη, έ­κα­νε πέ­ντε χρό­νια να πιάσει στο Πα­τρι­νό λι­μά­νι! Το νέ­ο τρέ­νο “πύ­ραυ­λος”, πό­σο θα χρεια­στεί για να φτά­σει στην Α­χα­ϊ­κή Πρω­τεύ­ου­σα;

Ή­ταν κά­τι το α­να­με­νό­με­νο. Μπο­ρεί και να άρ­γη­σε κά­μπο­σα χρό­νια. Το ξή­λω­μα της γραμ­μής τού Τρι­κού­πη, πα­ρά τις γνω­στές ε­μπλο­κές και κα­θυ­στε­ρή­σεις, προ­χω­ρά(;)... Χι­λιο­ει­πω­μέ­να τα προ­βλή­μα­τα της κα­τα­σκευ­ής του νέ­ου σι­δη­ρο­δρό­μου, που θα α­ντι­κα­τα­στή­σει το υ­πέρ­γη­ρο -υ­πε­ραιω­νό­βιο- και πρώ­το με­γά­λο έρ­γο τού Ελ­λη­νι­κού κρά­τους, ε­δώ στη βό­ρεια Πε­λο­πόν­νη­σο...

Γιατί, πώς και πότε άλλαξαν τα ονόματα των χωριών μας

Ιστορική έρευνα από τον Κώστα Ρόζο

Αρκεί μια περιοδεία στα χωριά τής περιοχής μας και όλοι μένουν κατενθουσιασμένοι με τη γραφικότητά τους. Έχοντας μαζί έναν οδικό χάρτη, τον οποίο σε κάθε οικισμό πρέπει να τον επιβεβαιώνουμε ρωτώντας το όνομα του κάθε χωριού, θα αντιληφθούμε αμέσως ότι στα περισσότερα από αυτά υπάρχουν δύο ονόματα, αυτό που αναγράφεται στους χάρτες και εκείνο (το παλιό) που χρησιμοποιούν πάντα οι ντόπιοι για να προσδιορίσουν τον τόπο τής καταγωγής τους.
Αν και έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τον “υποχρεωτικό” εξελληνισμό των χιλιάδων “ξενόγλωσσων” τοπωνυμιών,

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΕΙΡΑΣ

Φωτογραφία τραβηγμένη
από τον Otto Walter
στις 31-8-1916

Στο μεταίχμιο του 19ου και 20ού αιώνα....
Αποσπάσματα από το βιβλίο ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Αιγείρα
Οι πρώτοι κάτοικοι της Αιγείρας ήρθαν από τα Αρφαρά, τη Βελλά, τη Βεργουβίτσα και τα αλλά ορεινά χωριά της ανατολικής Αιγιαλείας, αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδος (Ρούμελη και Ήπειρο). Τα πρώτα σπίτια της Αιγείρας άρχισαν να χτίζονται το 1887 περίπου, την εποχή που καθιερώθηκε η στάση των τρένων στο σημείο όπου είναι και σήμερα το γνωστό κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού. Στη στάση αυτή δόθηκε η ονομασία Αιγείρα, από το όνομα της ομώνυμης αρχαίας πόλης, που βρίσκεται στις γνωστές τοποθεσίες Παλιόκαστρου και Μαύρων Λιθαριών.

KING FAROUK’S HOLIDAYS IN SARANDAPIHO !

Οι διακοπές του βασιλιά Φαρούκ στο Σαραντάπηχο…

Πριν από αρκετό καιρό έλαβα ένα mail από τον κ. Γεώργιο Ρουσόπουλο, ο οποίος μού εξιστορούσε τη «μύησή» του με την ιστορία της περιοχής και μου ζητούσε περισσότερες πληροφορίες για το αν και πότε επισκέφτηκε ο Βασιλιάς Φαρούκ τής Αιγύπτου το ιστορικό ξενοδοχείο του Σαρανταπήχου.

Αμέσως μετά την απάντησή μου ότι η τοπική προφορική παράδοση έχει καταγράψει την παρουσία του Φαρούκ και της αδελφής του Σοράγια βασίλισσας του Ιράν το καλοκαίρι του 1939 στο Ξενοδοχείο «Αναγέννησις», ο κ. Ρουσόπουλος μου απέστειλε μια πολύ ενδιαφέρουσα μετάφραση στην αγγλική γλώσσα του άρθρου για την ιστορία του Σαραντάπηχου.

KING FAROUK’S HOLIDAYS IN SARANDAPIHO !

My name is George Roussopoulos, I live in England (having been out of Greece since 1947).

Ένας περίπατος αναμνήσεων στις γειτονιές τής Αιγείρας…

Αύγουστος 2009
Δεν κρύβει πάντα εκπλήξεις το πρωινό καφεδάκι στην πλατεία της Αιγείρας. Συνιστάται όμως ανεπιφύλακτα από τους μόνιμους αλλά και τους καλοκαιρινούς θαμώνες του χώρου.
Είναι, όπως επιμένουν να λένε, ό,τι καλύτερο για ένα ευχάριστο ξεκίνημα της ημέρας.
Όμως, εκείνο το πρωί γύρω στα μέσα του Ιουλίου, ήταν σε κάθε περίπτωση διαφορετικό.
Αρκετά νωρίς βρέθηκα στην πλατεία απολαμβάνοντας, μαζί με τον καφέ, τις κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις τής διπλανής παρέας, τα δυνατά κτυπήματα στα πούλια από το ντέρμπι τού τάβλι των παραδίπλα και όλα εκείνα που σε κάνουν να χαίρεσαι την ανέμελη καλοκαιρινή ζωή τού χωριού.
Με αυτά και με αυτά, δεν αντιλήφθηκα μια νέα παρέα που είχε εισχωρήσει στο «άβατο» και «μυστικό» ησυχαστήριό μας…
Παραγγέλνοντας τον καφέ τους, άκουσα να ζητούν και κάποιες «εξειδικευμένες» πληροφορίες για την περιοχή. Με αφορμή το γεγονός αυτό, βρεθήκαμε «ομοτράπεζοι» και φυσικά ξεκίνησαν οι συστάσεις. Το ζευγάρι με τις δύο κόρες τους, ερχόταν από τη Λάρισα και είχαν βάλει στον χάρτη των διακοπών τους το γύρο τής Πελοποννήσου.
Έτσι, όταν άρχισαν να με ρωτούν για την αρχαία Ολυμπία, τα σπήλαια Δυρού κ.α., τους εξέφρασα την απορία μου.
–Βλέπω ότι έχετε πολύ δρόμο μπροστά σας, και είμαι βέβαιος ότι τυχαία επιλέξατε την πλατεία τού χωριού μας για τη μικρή αυτή στάση.
Η κυρία χαμογέλασε και με μία ερώτησή της, θέλησε να ικανοποιήσει την περιέργειά μου.

Με αφετηρία την ομορφιά τού τοπίου και... προορισμό την ιστορία τού Σαραντάπηχου

Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα μας έχει ασχοληθεί με την περιοχή του Σαραντάπηχου. Αποτελεί για μας έναν ευχάριστο και αγαπημένο προορισμό, ακολουθώντας κάθε φορά κάποια από τις εναλλακτικές διαδρομές που μπορούν να μας μεταφέρουν εκεί, με αφετηρία την Αιγείρα.

Μια κλασική ανάβαση είναι ο δρόμος προς Γκούρα - Φενεό, είτε από τον κόμβο Δερβενίου, είτε από την παράκαμψη στην 17η Επαρχιακή Οδό στο ύψος τού Παλιόκαστρου. Η άλλη, η πιο εντυπωσιακή

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Σί­γουρα εί­ναι έ­να α­πό τα ση­μα­ντι­κό­τε­ρα ι­στο­ρι­κά – θρη­σκευ­τι­κά μνη­μεί­α της Ανα­το­λι­κής Αι­για­λεί­ας. Το μαρ­τυ­ρεί η ι­στο­ρί­α των 400 πε­ρί­που χρό­νων α­πό την κα­τα­σκευ­ή του.
Μι­λά­με για τη Μο­νή Α­γί­ων Απο­στό­λων που ευ­ρί­σκε­ται στην ο­ρει­νή πε­ριο­χή του Δή­μου Αι­γεί­ρας (ό­ρια Δ.Δ. Πε­ρι­θω­ρί­ου), με­τα­ξύ Σε­λιά­νας και Πε­ρι­θω­ρί­ου, στα πρώ­τα χι­λιό­με­τρα του χω­μά­τι­νου δρό­μου που ο­δη­γεί στο Σα­ρα­ντά­πη­χο.
Σε έ­να πλά­τω­μα του πευ­κό­φυ­του το­πί­ου, αι­σθα­νό­με­νοι τη μυ­ρω­διά του έ­λα­του που φύ­ε­ται με­ρι­κές ε­κα­το­ντά­δες μέ­τρα πιο πά­νω, α­κού­γο­ντας το γάρ­γα­ρο νερό να πέ­φτει α­πό ψη­λά, με μα­γευ­τι­κή θέ­α στον κά­μπο και την κοι­λά­δα του Κριού πο­τα­μού, στις 2 Νο­εμ­βρί­ου 2002 με­ση­μέ­ρι Σαβ­βά­του α­ντι­κρί­σα­με την ε­ξώ­θυ­ρα του Μο­να­στη­ριού.
Ο χώ­ρος “μύ­ρι­ζε” Ζω­ή…

Τα σκαλοπάτια τής Παναγίας Καταφυγίων... "πέρασμα" στη χώρα των παραμυθιών !!!

άποψη του βράχου 

με τα βελάκια 

σημειώνεται το σημείο

που περίπου βρίσκεται η σπηλιά

Ιούνιος 2012: Φωτιά, που σύμφωνα με πληροφορίες προήλθε από βραχυκύκλωμα, κατέστρεψε ολοσχερώς τις κατασκευές μέσα στη σπηλιά με το εκκλησάκι τής εντυπωσιακής Παναγίας Καταφυγιώτισσας.  Η αποκατάσταση των ζημιών θωρείται πολύ χρονοβόρα, αφού θα πρέπει να ελεγχθεί η στατικότητα της σπηλιάς λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύχθηκαν και φυσικά να δοθούν οι απαραίτητες αδειοδοτήσεις από την αρμόδια Ναοδομία...
23 Αυγούστου 2003: Σίγουρα δεν ήταν η πρώτη φορά που το πέρασμα από την Παναγία των Καταφυγίων είχε τραβήξει το βλέμμα μας με τα εντυπωσιακά μικρά κτήρια στην κορυφή του λόφου, τη μεγαλοπρεπή είσοδο, τη βρύση και τα 500 περίπου κυπαρίσσια κατά μήκος τού δρόμου που οδηγεί στη Ζάχολη και το Σαραντάπηχο,δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση για το πανέμορφο αυτό μέρος.

Αιγείρα διαχρονικά... (68 χρόνια) με αεροφωτογραφίες !

ΟΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΑΙΓΕΙΡΑ…

Mε α­φορ­μή τα θε­τι­κά σχό­λια της πλειο­ψη­φί­ας των α­να­γνωστών του «Φρουρού» για τις κα­τά και­ρούς πα­ρου­σιά­σεις των ο­ρει­νών δια­δρο­μών στην πε­ριοχή, αυ­τή τη φο­ρά η πρό­τα­σή μας εί­ναι μί­α πε­ρι­ή­γη­ση πέ­ρα α­πό την Α­να­το­λι­κή Αιγια­λεί­α, νό­τια, σε α­χνά­ρια του Παυ­σα­νί­α, αλ­λά α­πό σύγ­χρο­νες δια­δρο­μές που κα­τα­σκευά­σθη­καν τα τε­λευ­ταί­α 50 χρό­νια.

Δια­δρο­μές που θα μπο­ρού­σαν να φέ­ρουν πιο κο­ντά τις “πε­λοπον­νη­σια­κές κοι­νω­νί­ες”, εί­τε αυ­τές δρο­σί­ζο­νται α­πό τη θα­λάσ­σια αύ­ρα του Κο­ριν­θια­κού, εί­τε α­πο­λαμ­βά­νουν την ά­γρια φύ­ση του Μαί­να­λου και των λοι­πών ο­ρει­νών ό­γκων της Πε­λο­πον­νή­σου...

Κορίννα Μεντζελοπούλου: “Η Αιγείρα είναι πολύ ξεχωριστή για μένα...'

Η Κυρία τού “Μπορντώ”, του πιο φημισμένου μέρους παραγωγής κρασιού στον κόσμο, μιλά αποκλειστικά στον Κώστα Ρόζο

Την έχουν παρουσιάσει οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες με ολοσέλιδα αφιερώματα (Γαλλική «Le Monde», «Times» της Νέας Υόρκης κλπ), τονίζοντας τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες στη Γαλλία και το γεγονός ότι μια Ελληνίδα έχει στην ιδιο­κτησία της το περίφημο Chateau Margaux που παράγει ίσως το κορυφαίο και το πιο αριστο­κρατικό κρασί του πλανήτη!       

Χαμηλών τόνων η κ. Κορίννα Μεντζελοπούλου, περνά απαρατήρητη τις καλοκαιρινές της διακοπές στην Αιγείρα, αφού το μόνο που δηλώνει την παρουσία της εδώ (συνήθως κάθε Αύγουστο),

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΟ «ΒΕΛΛΑΪΤΙΚΟ» ΒΟΥΝΟ

Το να προ­σπα­θή­σει κά­ποιος να πε­ρι­γρά­ψει μια εκ­δρο­μή στα ο­ρει­νά την Πρω­τομα­γιά, δεν θα εί­ναι κα­θό­λου πρω­τό­τυ­πο, α­φού μια τέ­τοια μέ­ρα ό­λοι ε­μείς οι “α­στοί” θε­ω­ρού­με ε­πι­βε­βλη­μέ­νο να “εκ­δρά­μω­μεν εις τας ε­ξο­χάς”.

Να “πιά­σου­με το Μά­η” συ­νη­θί­ζου­με να λέ­με, α­κο­λου­θώ­ντας πι­στά τα έ­θιμα και τις πα­ρα­δώ­σεις μας. Ευ­και­ρί­α δηλ. να ε­πι­σκε­φθού­με τα χω­ριά των παπ­πού­δων μας και να α­πο­λαύ­σου­με τους κα­τα­πλη­κτι­κούς με­ζέ­δες των το­πι­κών “κα­φε-ε­στια­το­ρί­ων” στα ο­ποί­α “ο­λη­με­ρίς” γί­νε­ται το α­δια­χώ­ρη­το…” Όσα φυ­σι­κά λει­τουρ­γούν τούτη τη ­μέ­ρα.