Ιστορία των σχολείων της Αιγείρας

Δημοτικό Σχολείο Αιγείρας...

Μαθητικό δυναμικό 1919-1961
Σχολικό Έτος     Μαθητές
1919-20                91
1920-21                91
1921-22                75
1922-23                56
1923-24                49
1924-25                35
1925-26                42
1926-27                41
1927-28                44
1928-29                34
1929-30                37
1930-31                47
1931-32                47
1932-33                47
1933-34                88
1943-44                79
1943-44                84
1944-45                94
1945-46                  9
1947-48               91
1948-49             210
1949-50               96
1950-51               90
1951-52               73
1952-53               69
1953-54               66
1954-55               68
1955-56               71
1956-57               61
1957-58               72
1958-59               70
1959-60               75
1960-61               69

Διδάσκοντες Δημοτικού Σχολείου Αιγείρας 1919-1961

Στο Δημοτικό Σχολείο Αιγείρας, σύμφωνα με τα μαθητολόγια και τις υπογραφές τους σ’ αυτά, αλλά και σύμφωνα με το βιβλίο Μητρώου Σχολείων και Διδασκάλων Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Αιγιάλειας, υπηρέτησαν οι διδάσκαλοι: 

Π. Παπαδόπουλος. 1920-1923
Χρ. Σωτηρόπουλος 1923-1934
Π. Παπαδόπουλος. 1939-1948
Β. Σπηλιωτόπουλος 1948-1949
Β. Σπηλιωτόπουλος Χ. Κορύλλος Ιφιγένεια Αλετρά 1949-1951
Β. Σπηλιωτόπουλος 1951-1955
Δημ. Μπρίνιας 1955-1966.
Ιφιγένεια Αλετρά 1966-1978.

Tη χρονιά 1948-49 το δημοτικό είχε το μεγαλύτερο μαθητικό πληθυσμό στην ιστορία της λειτουργίας του, αλλά και το μεγαλύτερο από κάθε άλλο σχολείο της περιοχής έως και σήμερα, αριθμώντας 210 μαθητές εγγεγραμμένους στο μαθητολόγιό του, προφανώς λόγω της ερήμωσης των ορεινών χωριών λόγω επιδρομών, συγκρούσεων και διενέξεων των αντιμαχόμενων ομάδων του εμφυλίου.

Έτσι αυτή την χρονιά στο μονοθέσιο δημοτικό υπηρετούν τρεις δάσκαλοι: 
ο Β. Σπηλιωτόπουλος, η Ιφιγένεια Αλετρά-Ρόζου και ο Χαρίλαος Κορύλλος.

Tα στοιχεία αυτά αντλήθηκαν από την ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΩΝΑ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣ του 2011: ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΑ ΜΟΝΟΘΕΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ (1896 -2010) 

Το 1919 συστήθηκε το Δημοτικό Σχολείο Αιγείρας και λειτουργούσε σε μισθωμένα ακίνητα μέχρι το 1960... 

Εδώ πρέπει να συμπληρώσουμε κάτι ενδιαφέρον που μας μετέφεραν οι διηγήσεις των πατεράδων και των παππούδων μας…

Το σχολείο από το 1919 έως το 1960 μεταφέρθηκε δύο -τρεις φορές τουλάχιστον. 

Μέχρι το 1949 στεγαζόταν δίπλα στη θάλασσα (στη συμβολή των οδών Ιέρωνος και Αιγιαλεως). 

Επειδή όμως το χειμέριο κύμα άγγιζε την αυλόπορτα, λόγω επικινδυνότητας μεταφέρθηκε οίκημα παράλληλα της σιδηροδρομικής γραμμής, στη συμβολή των οδών Ικαρίου και Παυσανίου. 

Την επόμενη χρονιά ενοικιάστικε και το διπλανό οίκημα, ενώ λίγο αργότερα χρησιμοποιήθηκε και ένα  τρίτο ακίνητο στην πλατεία της Αιγείρας.

 

Όταν το σχολείο προάχθηκε το 1955 σε 2θέσιο, άρχισε η οικοδόμηση δημόσιου κτηρίου. 

Tο νέο κτίριο λειτούργησε το 1961 με 2 αίθουσες, ισόγειες. Σε αυτό προστέθηκε το 1965 που έγινε 3θέσιο, άλλη μία αίθουσα στο πλάι. Όταν έγινε 4θέσιο προστέθηκε κι άλλη αίθουσα στην άλλη πλευρά του παλιού κτιρίου. 

Όταν το δημοτικό προάχθηκε σε 5θέσιο προστέθηκε ένα κοντέινερ για αίθουσα στο πίσω μέρος του παλιού κτιρίου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 στην Αιγείρα δίδαξαν και οι: Ιφιγένεια Αλετρά-Ρόζου. Ηλίας Κουρέτας.  Διονυσοπούλου Ευδοκία. Βενετία Παπαπροκοπίου-Σκαρπέτη. Γεωργία Αρβανίτη. Δημήτριος Δήμου. Αθανάσιος Παπαχιστόπουλος. κ.α. Δεν έχουν όμως καταγραφεί οι χρονολογίες θητείας τους...

Το 1994 ξεκίνησε η ανέγερση του καινούριου κτιρίου σε χώρο που αγοράστηκε από την Κοινότητα, το οποίο λειτούργησε για πρώτη φορά το σχολικό έτος 1998 ως 6θέσιο δημοτικό και λειτουργεί πλέον ως το μοναδικό πια του πρώην Δήμου Αιγείρας. 

Το διώροφο αυτό εκπαιδευτήριο περιλαμβάνει εννέα αίθουσες διδασκαλίας, μια αίθουσα φυσικής χημείας, γραφείο Διευθυντή και δασκάλων, αποθήκες χώρος κυλικείου, ασανσέρ με προδιαγραφές για άτομα με ειδικές ανάγκες, τουαλέτες ξεχωριστές για αγόρια - κορίτσια - δασκάλους - άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και αίθουσα εκδηλώσεων.

Νηπειαγωγείο Αιγείρας...

Περί τα μέσα της 10ετίας του '80 λειτούργησε και Νηπιαγωγείο στη Αιγείρα, το οποίο μέχρι το 1998 στεγαζόταν σε μισθωμένα ακίνητα. 

Στη συνέχεια συστεγάστηκε με το σύγχρονο Δημοτικό σχολείο.  

Τον Νοέμβριο του 2014 το Νηπιαγωγείο μεταφέρθηκε στα Μάρμαρα στο κτήριο που κατασκευάστηκε στα μέσα της 10ετίας του 1990 και προοριζόταν για παιδικός σταθμός, ο οποίος ουδέποτε λειτούργησε...

Γυμνάσιο - Λύκειο Αιγείρας...

Στα μέσα της 10ετίας του 1970, ο γνωστός επιχειρηματίας, Ανδρέας Αλεξ. Μεντζελόπουλος, εξέφρασε την επιθυμία να κατασκευασθεί μια Κλινική (κέντρο Υγείας) στην Αιγείρα και προχώρησε στην αγορά ενός οικοπέδου. Η τότε κοινοτική αρχή όμως θεώρησε ως πρωτεύον ζήτημα τη λειτουργία Γυμνασίου στην Αιγείρα. Το κτήριο ολοκληρώθηκε με συνεισφορές και προσωπική εργασία των Αιγειρατών. Σύντομα όμως το κατασκευασθέν κτήριο αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να στεγάσει το πλήθος των μαθητών και προστέθηκαν και άλλες "προκάτ" αίθουσες. Περί τα τέλη της δεκαετίας του '80 στο εν λόγω ακίνητο στεγάστηκε και το Λύκειο Αιγείρας, με αποτέλεσμα τη 10ετία του 2000 η κατάσταση να γίνει ασφυχτική...

Ενημερώθηκε το αρμόδιο Υπουργείο και εστάλησαν στην Αιγείρα οι αίθουσες. Όταν όμως πληροφορήθηκαν αρμοδίως, ότι εκεί που θα τις τοποθετούσαν θα περάσει δρόμος, τις πήγαν πίσω στις αποθήκες του Ο.Σ.Κ. (ήταν όμως γνωστό σε όλους ότι το η επέκταση του Σχεδίου είχε ακυρωθεί από τον Άρειο Πάγο το 1998...) 

Στη συνέχεια, ο Δήμος Αιγείρας προχώρησε στην αγορά άλλου οικοπέδου πλησίον του νέου Δημοτικού σχολείου για να ανεγερθεί Λύκειο. Ουδέποτε όμως ξεκίνησε η κατασκευή του. 

Ίσως, λόγω μή αρτιότητας του οικοπέδου...! 

Αιγείρα: δορυφορική απεικόνιση της ευρύτερης περιοχής

Οι οριοθετήσεις του Αιγιαλού της Αιγείρας, διαχρονικά... 4-6-2003

 Η διαδικασία αυτής της οριοθέτησης ξεκίνησε περί τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ως "αναγκαίο κακό" προκειμένου να διορθωθούν οι συνεχείς καταστροφές του παραλιακού δρόμου της Αιγείρας από την οδό Αράτου έως την εκβολή του Κριού ποταμού, λόγω της "επιθετικής" διάβρωσης των ακτών και όπως ήταν   οριοθέτηση έφτασε μέχρι τα όρια της Κορινθίας. Η ακύρωση όμως του υπό εφαρμογή Σχεδίου πόλεως της Αιγείρας (από Αράτου έως Αρχόντισσα το 1998) δεν επέτρεψε την πλήρη εφαρμογή Αιγιαλού και παραλίας...

2003 Από Αράτου έως όρια Κορινθίας

Οι οριοθετήσεις του Αιγιαλού της Αιγείρας, διαχρονικά... Θολοπόταμος

Η πρώτη οριοθέτηση αιγιαλού στην Αιγείρα έγινε το 1979 από το Θολοποταμο έως την οδό Φιλοποίμενος αρχικά, αλλά στη συνέχεια περιορίστηκε έως την οδό Αράτου που ήταν τα όρια του από το 1932 πολεοδομικού σχεδίου της Αιγείρας. Η οριοθέτηση αυτή αφορά το Κράθιο και απλώς συμπεριέλαβε την περιοχή 170 μέτρων ανατολικά του Θολοποτάμου...

Όρια στο οροπέδιο της Ευρωστίνας το έτος 1748

Απογραφές τού οικισμού Αίγειρα τα τελευταία 100 χρόνια

-Στις 27 Οκτωβρίου του 1907, για πρώτη φορά απογράφηκε η  Αίγειρα ως αυτόνομος συνοικισμός τού Δήμου Αιγείρας και καταμετρήθηκαν 125 κάτοικοι (73 άρρενες, 52 θήλεις).
Στην απογραφή στις 19 Δεκεμβρίου 1920, η Αίγειρα ως οικισμός της κοινότητας Αρφαρών είχε 261 κατοίκους 127 άρρενες, 134 θήλεις)..
-Στην απογραφή στις 16 Μαΐου 1928,  η Αίγειρα ως έδρα της κοινότητας Αιγείρας είχε 267 κατοίκους (128 άρρενες, 139 θήλεις)..
-Στην απογραφή στις 16 Οκτωβρίου 1940, η Αίγειρα είχε 374 κατοίκους (203 άρρενες, 171 θήλεις).

-Στην απογραφή στις 7 Απριλίου 1951, η Αίγειρα είχε 417 κατοίκους.

-Στην απογραφή στις 19 Μαρτίου 1961, η Αίγειρα είχε 604 κατοίκους.
-Στην απογραφή στις 14 Μαρτίου 1971, η Αίγειρα είχε 925 κατοίκους.
-Στην απογραφή στις 5 Απριλίου 1981, η Αίγειρα είχε 1320 κατοίκους.
-Στην απογραφή στις 17 Μαρτίου 1991, η Αίγειρα είχε 1397 [De facto 1696] κατοίκους.
-Στην απογραφή στις 18 Μαρτίου 2001, η Αιγείρα (και όχι Αίγειρα πλέον) ως έδρα του Δήμου Αιγείρας είχε 1494 [De facto 1673] 
-Στη απογραφή στις 8 Μαΐου 2011 η Αιγείρα είχε 1462 [De facto 1444] κατοίκους 
(Η ονομασία Αίγειρα, σύμφωνα και με τα Αχαϊκά του Παυσανία, "επανήλθε" από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους στα δημοσία έγγραφα, έως το 2001 .
Άγνωστο παραμένει το ποιοι και γιατί άλλαξαν τον τόνο -από την προπαραλήγουσα στην παραλήγουσα- κατά την απογραφή του 2001).-

Από τον Καποδίστρια στον «Καποδίστρια»… 185 χρόνια διοικητικών μεταβολών!

Δ. Αιγείρας (Αργολίδος και Κορινθίας)

ΦΕΚ 19Α - 07/06/1834

Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Πιτσά

Ο οικισμός Σκούπα προσαρτάται στο δήμο Αιγείρας

Ο οικισμός Λούζι προσαρτάται στο δήμο Αιγείρας

Ο οικισμός Λουτρά προσαρτάται στο δήμο Αιγείρας

Ο οικισμός Καμάρι προσαρτάται στο δήμο Αιγείρας

ΦΕΚ 30Α - 03/09/1834

Ο δήμος αποσπάται από την επαρχία Κορινθίας του νομού Αργολίδος και Κορινθίας και υπάγεται στην επαρχία Σικυωνίας του νομού Αργολίδος και Κορινθίας

09-12-1840

Ο οικισμός Πιτσά αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Ζαχόλης

Ο οικισμός Σκούπα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Ζαχόλης

Ο οικισμός Λούζι αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Ζαχόλης

Ο οικισμός Λουτρά αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Ζαχόλης

Ο οικισμός Καμάρι αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Ζαχόλης

Ο δήμος καταργείται

Συνοπτική επισκόπηση (απολογισμός) τής 83άχρονης διοικητικής πορείας τής Αιγείρας

 Ο συνοικισμός είχε το όνομα Αίγειρα, όπως ακριβώς το είχε είχε αναφέρει ο Παυσανίας στα αχαϊκά !
Αυτό επιβεβαιώνεται σε επίσημο έγγραφο, που υπογράφει στις 31-01-1927 ο Υπουργός Εσωτερικών Παναγής Τσαλδάρης, αναφέροντας ότι ο συνοικισμός Αίγειρα αποσπάται από την κοινότητα Αρφαρών και αναγνωρίζεται ως Κοινότητα Αιγείρας...

----- Μάιος 2010

Και ε­νώ βα­δί­ζου­με ο­λο­τα­χώς προς τη Νέ­α Αρ­χι­τε­κτο­νι­κή τής Αυ­το­διοί­κη­σης, σύμ­φω­να με την ο­ποί­α αλ­λά­ζει ρι­ζι­κά το το­πί­ο στη “δια­χεί­ρι­ση” των το­πι­κών κοι­νω­νιών, σω­στό εί­ναι πρώ­τα να κά­νου­με έ­ναν α­πο­λο­γι­σμό πε­πραγ­μέ­νων τού διοι­κη­τι­κού πα­ρελ­θό­ντος μας και κα­τό­πιν να προ­χω­ρή­σου­με στον ο­ρα­μα­τι­σμό των ε­πό­με­νων κι­νή­σε­ών μας στο νέ­ο διευ­ρυ­μέ­νο αυ­το­διοι­κη­τι­κό “σπί­τι” μας, ό­ποιο κι αν εί­ναι αυ­τό...

ΣΚΑΪ 100.3 - Καλεσμένος τού Άρη Πορτοσάλτε, ο Αρχαιολόγος Ανδρέας Βόρδος

Ο ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΕΙΡΑ

 Νέα Ελληνικά

«Αχαϊκά» Παυσανία - Κεφ. 25

[11] Από την Ελίκη κατευθείαν μέχρι του ιερού του Ηρακλή είναι πορεία τριάντα περίπου σταδίων. Πιο πέρα από το ιερό του Ηρακλή εκβάλλει στη θάλασσα ένα ποτάμι που πάντα έχει νερό∙ κατεβαίνει από βουνό της Αρκαδίας• το ίδιο το ποτάμι ονομάζεται Κράθις, καθώς και το βουνό, από όπου το ποτάμι πηγάζει. Από τον Κράθι αυτόν πήρε το όνομά του και ένα ποτάμι παρά τον Κρότωνα της Ιταλίας.
[12] Κοντά στον αχαϊκό Κράθι υπήρχε άλλοτε η πόλη των Αχαιών Αιγαί, η οποία με τον καιρό εξασθένησε και εξέλιπε. Αναφέρει και ο Όμηρος τις Αιγές αυτές στα λόγια της Ήρας: στην Ελίκη αυτοί και στις Αίγες δώρα σου φέρνουν, από τα οποία φαίνεται πως ο Ποσειδώνας εξ’ ίσου τιμώνταν στην Ελίκη και στις Αιγές.

Το όνομα της Αιγείρας σε οδούς Αθήνας και Πάτρας

«Ανάπλαση Δημοτικού Μονοπατιού OTTO WALTER Δήμου Αιγείρας»

οδός Otto Walter

 Διαχρονικά αναπάντητο ερώτημα: 

Διαβάζοντας το κείμενο της μελέτης ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ OTTO WALTER, κάθε Αιγειράτης που ενδιαφέρεται για τον τόπο του, απορεί γιατί το 2010 χρησιμοποιήθηκαν από την τελευταία "Καποδιστριακή" αρχή τα τρία ονόματα των οδών , ενώ "εξαφάνισαν" - άγνωστο γιατί - την ονοματοθεσία των δρόμων της Αιγείρας η οποία είχε αποφασιστεί από την τέως Κοινότητα Αιγείρας το 1997... Σε κάθε περίπτωση πάντως, απορίας άξιο είναι ότι δεν βρέθηκε κανείς επί 18 συναπτά έτη να θέσει το πρόβλημα των "ανωνύμων" Αιγειράτικων οδών στις εκάστοτε Καποδιστριακές και Καλλικρατικές Αρχές...

------------------------

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ Συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου Αιγιαλείας
18 Δεκεμβρίου 2012 - Ομόφωνη Απόφαση:

1. Την έγκριση μελέτης της πρώην ΤΥΔΚ Ν. Αχαΐας προϋπολογισμού 117.208,45 € και με Φ.Π.Α. 144.166,39 €.

Ανατολική Αιγείρα... Drone !

Για την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου δεν χρειάζονται μόνο κονδύλια από το ΕΣΠΑ…

Με ανύπαρκτη οδική σήμανση, η αξιοποίηση του Θεάτρου θα παραμείνει μια «θολή» έννοια!
Όταν στις αρχές του 2011 ανακοινώθηκε επίσημα η ένταξη του αρχαίου θεάτρου στις χρηματοδοτήσεις του "Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς", χειροκροτήθηκε από τους πάντες, ως ένα από τα πιο αισιόδοξα μηνύματα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής…

Η μελέτη ονοματοθεσίας των οδών τής Αιγείρας που πετάχτηκε στα "σκουπίδια"!!!

Λίγο μετά τα μέσα τής δεκαετίας του ’90, δυό - τρείς αθεράπευτα «ρομαντικοί» θέλησαν εθελοντικά να «διαγράψουν» όλες τις «ανώνυμες» οδούς από το χωριό και να ονοματίσουν τις νέες, που θα έφερνε «εντός των ημερών» η εφαρμογή επέκτασης του σχεδίου πόλεως. Μελετήθηκε λοιπόν η τοπική ιστορία, συντάχθηκε η πρόταση, κατατέθηκε στο Συμβούλιο, παραγγέλθηκαν αρκετές πινακίδες και το 1998 ξεκίνησε η Ανάρτησή τους…
Όμως, άγνωστο γιατί, επί δύο περίπου δεκαετίες οι δρόμοι της Αιγείρας παραμένουν (σκοπίμως;) ανώνυμοι, μερικοί έχουν διπλή ονομασία, αφού κάποιοι ξανακάρφωσαν κάποια νύχτα του 2000 τις παλιές σκουριασμένες ταμπέλες που περισυνέλεξαν από τα σκουπίδια και "δολίως" εξαφάνισαν τις νέες! 
Τα ερωτήματα παραμένουν… Γιατί πετάχτηκε στα σκουπίδια, η μελέτη εκείνη, και οι παραγγελθείσες τότε πινακίδες; Κρατήθηκε μόνο η ΟΔΟΣ ΟΤΤΟ ΒΑΛΤΕΡ για να "χρησιμοποιηθεί" το όνομα στην "εύκολη" ένταξη σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα ανάπλασης ως ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ !

Το θέατρο και η ιστορία της Αρχαίας Αιγείρας

Ενα αρκετά επικλινές και βραχώδες ύψωμα στη βόρεια πλευρά της αχαϊκής Αιγείρας υπήρξε η ιδανική θέση για την κατασκευή του θεάτρου της πόλης. Ο ανατολικός προσανατολισμός του μνημείου επιβλήθηκε από την ανάγκη για αρμονική ένταξή του στο φυσικό περιβάλλον. Το θέατρο, που εντάσσεται σε μια ευρύτερη περιοχή ιερών, ήταν ασφαλώς το σπουδαιότερο κτίριο της αρχαίας πόλης. Η θέα από το κοίλον είναι μαγευτική:

Ο Τιτάνας Κριός και η ανά τους αιώνες ιστορία του ποταμού

Επιδρομή Αιτωλών κατά της Αιγείρας

Ο Κριός είναι χείμαρρος στον (τέως) Δήμο Αιγείρας. Σύμφωνα με τον Παυσανία οφείλει το όνομά του στον Τιτάνα Κριό, που ήταν ο ένας από τους έξι γιους του Ουρανού. Η μυθολογία τον αναφέρει ως τον θεό των λόρδων και της βαθιάς γνώσης, που είχε την εξουσία του ουρανού, της θάλασσας, της γης και του κάτω κόσμου.Το ποτάμι λοιπόν αυτό περικλείει μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, αφού γύρω του αναπτύχθηκαν διάφοροι πολιτισμοί από τα Ομηρικά χρόνια μέχρι τη σημερινή εποχή. Μια ιστορία που με κάθε ευκαιρία μας φανερώνεται και μας εκπλήσσει με τη σημαντικότητά της. Έτσι και πρόσφατα (Μάρτιος 2009), με την έναρξη εργασιών διάνοιξης του τούνελ κάτω από τα Μάρμαρα, ήρθαν στο φως σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα...

ΜΑΥΡΑ ΛΙΘΑΡΙΑ – ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΓΕΙΡΑΣ

Η αρχαία πόλη της Αιγείρας βρίσκεται στο λόφο του Παλαιόκαστρου στις βόρειες ακτές της Πελοποννήσου. Το λιμάνι της πόλης των ρωμαϊκών χρόνων βρίσκεται στο μυχό του οικισμού Μαύρα Λιθάρια, στους πρόποδες του Παλαιοκάστρου, και προστάτευε τα πλοία από ανατολικούς και βορειοανατολικούς ανέμους. Η περιοχή αυτή είναι από τις λίγες στην ακτή της βόρειας Πελοποννήσου που διαθέτει τα φυσικά χαρακτηριστικά για τη διαμόρφωση ενός λιμανιού (κατά το μεγαλύτερο μέρος είναι αμμώδης και ευθύγραμμη με λίγες βραχώδεις περιοχές που να εισχωρούν στη θάλασσα και υπόκειται σε ισχυρά γεωλογικά φαινόμενα ανύψωσης της ακτογραμμής και διάβρωσης).

Αρχαίοι Αιγειράτες Ολυμπιονίκες

Εδώ και πολλά χρόνια, δύο δρόμοι στο κέντρο της Αιγείρας έχουν τα ονόματα Κρατίνου και Ικαρίου…

Κατά την 23 Ολυμπιάδα, το 688 π.Χ. Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του Σταδίου ήταν ο Ικάριος (ή Ίκαρος) ο Υπηρεσιεύς. Το Ομηρικό όνομα της αρχαίας ΑΙΓΕΙΡΑΣ με το οποίο αναφέρεται στην Ιλιάδα και επιβεβαιώνεται από τον Παυσανία στα Αχαϊκά του…
Το Στάδιο, ήταν ο βασικός αγώνας ταχύτητας και το παλαιότερο αγώνισμα. Στην Ολυμπία ήταν το μόνο αγώνισμα από την 1η (776 π.Χ.) έως τη 13η Ολυμπιάδα (728 π.Χ.). Εξαιτίας μάλιστα της σπουδαιότητάς του, συνηθιζόταν ο νικητής του σταδίου να δίνει το όνομά του σε κάθε Ολυμπιάδα.
Κατά την 126η Ολυμπιάδα 272 π.Χ. Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της Πάλης Παίδων ήταν ο Κρατίνος ο Αιγειράτης
Η Πάλη, ήταν το παλαιότερο και πλέον διαδεδομένο άθλημα στον κόσμο. Η πρώτη περιγραφή του βρίσκεται στην Ιλιάδα, στους ταφικούς αγώνες όπου αναμετρήθηκαν στην πάλη ο Αίας ο Τελαμώνιος με τον Οδυσσέα. Η πάλη ως ανεξάρτητο αγώνισμα και ως μέρος του πεντάθλου εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 708 π.Χ., ενώ η πάλη παίδων καθιερώθηκε το 632 π.Χ.

Άρθρο τού χειρουργού Παν. Γιαννόπουλου στον "Ιατρικό κόσμο"

Οισοφαγεκτομή και οισοφαγοπλαστική
Γράφει ο Παναγιώτης Α. Γιαννόπουλος, Διευθυντής Κέντρου Χειρουργικής Οισοφάγου στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών
Ο οισοφάγος είναι ένας σωλήνας, ο οποίος ενώνει το φάρυγγα με το στομάχι. Αρχίζει από τη μεσότητα του τραχήλου, διατρέχει όλο το θώρακα και καταλήγει στο στομάχι, που βρίσκεται στην κοιλιά, και καθόλη τη διαδρομή του εφάπτεται σε πολλά ζωτικά όργανα και στη σπονδυλική στήλη. Η λειτουργικότητά του συνιστάται στην κατάποση του σάλιου και της τροφής.

Ανασκαφή: ΜΑΡΜΑΡΑ ΑΙΓΕΙΡΑΣ - ιερό αρχαϊκών-κλασικών χρόνων

Στη θέση Μάρμαρα Αίγειρας και στα δυτικά του αρχαιολογικού χώρου της Αίγειρας, κατά τις δοκιμαστικές τομές για την διάνοιξη της σήραγγας 13 Α Ακράτας αποκαλύφθηκαν τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ιερού, η έκταση του οποίου ξεπερνά τα δύο στρέμματα.

 Το ιερό λόγω της έντονης κλίσης του χώρου αναπτύσσεται κλιμακωτά σε δύο άνδηρα. Στο ανώτερο, εντοπίστηκε ορθογώνιας κάτοψης κτήριο με σηκό και πρόδομο και με προσανατολισμό Β.-Ν. Πρόκειται για ‘ναΐσκο’, που ίσως είχε λατρευτικό χαρακτήρα ή ήταν θησαυρός.

Το άγαλμα τού Δία και το Θέατρο Αρχαίας Αιγείρας

31-8-1916

Κολοσσική κεφαλή αγάλματος Διός. Μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αιγείρα, Αχαία, μαζί με το χέρι αρ. ευρ. 3481. Προέρχεται από το ακρόλιθο λατρευτικό άγαλμα του θεού, έργο του Αθηναίου γλύπτη Ευκλείδου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Παυσανία, περιηγητή του 2ου αι. μ.Χ. Τα μάτια ήταν ένθετα από άλλο υλικά. Β' μισό του 2ου αι. π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογική Μουσείο. Αθήνα.

Βραχίονας από το κολοσσιαίο λατρευτικό άγαλμα του Διός. Μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αιγείρα, μαζί με το κεφάλι. 

Βραχίονας...

Ο Παυσανίας μας λέει (τον 2ο αιώνα π.Χ.) ότι το άγαλμα ήταν σκαλισμένα από τον Αθηναίο γλύπτη Ευκλείδη. Αυτό το αριστερό χέρι κρατούσε το σκήπτρο του θεού.

O James Mason στο θέατρο Αρχαίας Αιγείρας το καλοκαίρι τού 1979

 Ήταν, αδιαμφισβήτητα το γεγονός του καλοκαιριού τού 1979. Πώς να μην ήταν άλλωστε, αφού μια Αγγλική υπερπαραγωγή διάρκειας 4 ωρών, γυρίστηκε σχεδόν ολόκληρη στην περιοχή μας!  Πρόκειται για το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή τού Μεγαλέξανδρου, οι σημαντικότερες σκηνές του οποίου γυρίστηκαν στο Αρχαίο Θέατρο και το Παλιόκαστρο, στην Παναγία της Βεργουβίτσας (Μοναστήρι), στις εκβολές του Κράθη κλπ. 

Το γεγονός, όμως, ότι ουδέποτε παίχτηκε στην Ελληνική Τηλεόραση, εδώ και πολύ καιρό μας έβαλε σε πειρασμό να την ψάξουμε σε Αγγλία και Αμερική, για να βρούμε τις εταιρείες παραγωγής που τη χρηματοδότησαν.  (Ψάχναμε δηλ. "ψύλους στ' άχυρα"). Μετά από 31 ακριβώς χρόνια, βρήκαμε την εταιρεία διανομής τις ΗΠΑ και προμηθευτήκαμε την κόπια των τεσσάρων ωριαίων επεισοδίων...

Με αφορμή το ξήλωμα μιάς “ασήμαντης” σιδηροτροχιάς στην Αιγείρα...

Στην Ελλάδα ...Ποτέ Δεν Πε­θαί­νει η διαχρονικότητα της “πολιτικής - οικονομικής μιζέ­ριας”!

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

Ο “Μου­ντζού­ρης” τού Τρι­κού­πη, έ­κα­νε πέ­ντε χρό­νια να πιάσει στο Πα­τρι­νό λι­μά­νι! Το νέ­ο τρέ­νο “πύ­ραυ­λος”, πό­σο θα χρεια­στεί για να φτά­σει στην Α­χα­ϊ­κή Πρω­τεύ­ου­σα;

Ή­ταν κά­τι το α­να­με­νό­με­νο. Μπο­ρεί και να άρ­γη­σε κά­μπο­σα χρό­νια. Το ξή­λω­μα της γραμ­μής τού Τρι­κού­πη, πα­ρά τις γνω­στές ε­μπλο­κές και κα­θυ­στε­ρή­σεις, προ­χω­ρά(;)... Χι­λιο­ει­πω­μέ­να τα προ­βλή­μα­τα της κα­τα­σκευ­ής του νέ­ου σι­δη­ρο­δρό­μου, που θα α­ντι­κα­τα­στή­σει το υ­πέρ­γη­ρο -υ­πε­ραιω­νό­βιο- και πρώ­το με­γά­λο έρ­γο τού Ελ­λη­νι­κού κρά­τους, ε­δώ στη βό­ρεια Πε­λο­πόν­νη­σο...

Γιατί, πώς και πότε άλλαξαν τα ονόματα των χωριών μας

Ιστορική έρευνα από τον Κώστα Ρόζο

Αρκεί μια περιοδεία στα χωριά τής περιοχής μας και όλοι μένουν κατενθουσιασμένοι με τη γραφικότητά τους. Έχοντας μαζί έναν οδικό χάρτη, τον οποίο σε κάθε οικισμό πρέπει να τον επιβεβαιώνουμε ρωτώντας το όνομα του κάθε χωριού, θα αντιληφθούμε αμέσως ότι στα περισσότερα από αυτά υπάρχουν δύο ονόματα, αυτό που αναγράφεται στους χάρτες και εκείνο (το παλιό) που χρησιμοποιούν πάντα οι ντόπιοι για να προσδιορίσουν τον τόπο τής καταγωγής τους.
Αν και έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τον “υποχρεωτικό” εξελληνισμό των χιλιάδων “ξενόγλωσσων” τοπωνυμιών,

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΕΙΡΑΣ

Φωτογραφία τραβηγμένη
από τον Otto Walter
στις 31-8-1916

Στο μεταίχμιο του 19ου και 20ού αιώνα....
Αποσπάσματα από το βιβλίο ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Αιγείρα
Οι πρώτοι κάτοικοι της Αιγείρας ήρθαν από τα Αρφαρά, τη Βελλά, τη Βεργουβίτσα και τα αλλά ορεινά χωριά της ανατολικής Αιγιαλείας, αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδος (Ρούμελη και Ήπειρο). Τα πρώτα σπίτια της Αιγείρας άρχισαν να χτίζονται το 1887 περίπου, την εποχή που καθιερώθηκε η στάση των τρένων στο σημείο όπου είναι και σήμερα το γνωστό κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού. Στη στάση αυτή δόθηκε η ονομασία Αιγείρα, από το όνομα της ομώνυμης αρχαίας πόλης, που βρίσκεται στις γνωστές τοποθεσίες Παλιόκαστρου και Μαύρων Λιθαριών.

KING FAROUK’S HOLIDAYS IN SARANDAPIHO !

Οι διακοπές του βασιλιά Φαρούκ στο Σαραντάπηχο…

Πριν από αρκετό καιρό έλαβα ένα mail από τον κ. Γεώργιο Ρουσόπουλο, ο οποίος μού εξιστορούσε τη «μύησή» του με την ιστορία της περιοχής και μου ζητούσε περισσότερες πληροφορίες για το αν και πότε επισκέφτηκε ο Βασιλιάς Φαρούκ τής Αιγύπτου το ιστορικό ξενοδοχείο του Σαρανταπήχου.

Αμέσως μετά την απάντησή μου ότι η τοπική προφορική παράδοση έχει καταγράψει την παρουσία του Φαρούκ και της αδελφής του Σοράγια βασίλισσας του Ιράν το καλοκαίρι του 1939 στο Ξενοδοχείο «Αναγέννησις», ο κ. Ρουσόπουλος μου απέστειλε μια πολύ ενδιαφέρουσα μετάφραση στην αγγλική γλώσσα του άρθρου για την ιστορία του Σαραντάπηχου.

KING FAROUK’S HOLIDAYS IN SARANDAPIHO !

My name is George Roussopoulos, I live in England (having been out of Greece since 1947).

Ένας περίπατος αναμνήσεων στις γειτονιές τής Αιγείρας…

Αύγουστος 2009
Δεν κρύβει πάντα εκπλήξεις το πρωινό καφεδάκι στην πλατεία της Αιγείρας. Συνιστάται όμως ανεπιφύλακτα από τους μόνιμους αλλά και τους καλοκαιρινούς θαμώνες του χώρου.
Είναι, όπως επιμένουν να λένε, ό,τι καλύτερο για ένα ευχάριστο ξεκίνημα της ημέρας.
Όμως, εκείνο το πρωί γύρω στα μέσα του Ιουλίου, ήταν σε κάθε περίπτωση διαφορετικό.
Αρκετά νωρίς βρέθηκα στην πλατεία απολαμβάνοντας, μαζί με τον καφέ, τις κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις τής διπλανής παρέας, τα δυνατά κτυπήματα στα πούλια από το ντέρμπι τού τάβλι των παραδίπλα και όλα εκείνα που σε κάνουν να χαίρεσαι την ανέμελη καλοκαιρινή ζωή τού χωριού.
Με αυτά και με αυτά, δεν αντιλήφθηκα μια νέα παρέα που είχε εισχωρήσει στο «άβατο» και «μυστικό» ησυχαστήριό μας…
Παραγγέλνοντας τον καφέ τους, άκουσα να ζητούν και κάποιες «εξειδικευμένες» πληροφορίες για την περιοχή. Με αφορμή το γεγονός αυτό, βρεθήκαμε «ομοτράπεζοι» και φυσικά ξεκίνησαν οι συστάσεις. Το ζευγάρι με τις δύο κόρες τους, ερχόταν από τη Λάρισα και είχαν βάλει στον χάρτη των διακοπών τους το γύρο τής Πελοποννήσου.
Έτσι, όταν άρχισαν να με ρωτούν για την αρχαία Ολυμπία, τα σπήλαια Δυρού κ.α., τους εξέφρασα την απορία μου.
–Βλέπω ότι έχετε πολύ δρόμο μπροστά σας, και είμαι βέβαιος ότι τυχαία επιλέξατε την πλατεία τού χωριού μας για τη μικρή αυτή στάση.
Η κυρία χαμογέλασε και με μία ερώτησή της, θέλησε να ικανοποιήσει την περιέργειά μου.

Με αφετηρία την ομορφιά τού τοπίου και... προορισμό την ιστορία τού Σαραντάπηχου

Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα μας έχει ασχοληθεί με την περιοχή του Σαραντάπηχου. Αποτελεί για μας έναν ευχάριστο και αγαπημένο προορισμό, ακολουθώντας κάθε φορά κάποια από τις εναλλακτικές διαδρομές που μπορούν να μας μεταφέρουν εκεί, με αφετηρία την Αιγείρα.

Μια κλασική ανάβαση είναι ο δρόμος προς Γκούρα - Φενεό, είτε από τον κόμβο Δερβενίου, είτε από την παράκαμψη στην 17η Επαρχιακή Οδό στο ύψος τού Παλιόκαστρου. Η άλλη, η πιο εντυπωσιακή

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Σί­γουρα εί­ναι έ­να α­πό τα ση­μα­ντι­κό­τε­ρα ι­στο­ρι­κά – θρη­σκευ­τι­κά μνη­μεί­α της Ανα­το­λι­κής Αι­για­λεί­ας. Το μαρ­τυ­ρεί η ι­στο­ρί­α των 400 πε­ρί­που χρό­νων α­πό την κα­τα­σκευ­ή του.
Μι­λά­με για τη Μο­νή Α­γί­ων Απο­στό­λων που ευ­ρί­σκε­ται στην ο­ρει­νή πε­ριο­χή του Δή­μου Αι­γεί­ρας (ό­ρια Δ.Δ. Πε­ρι­θω­ρί­ου), με­τα­ξύ Σε­λιά­νας και Πε­ρι­θω­ρί­ου, στα πρώ­τα χι­λιό­με­τρα του χω­μά­τι­νου δρό­μου που ο­δη­γεί στο Σα­ρα­ντά­πη­χο.
Σε έ­να πλά­τω­μα του πευ­κό­φυ­του το­πί­ου, αι­σθα­νό­με­νοι τη μυ­ρω­διά του έ­λα­του που φύ­ε­ται με­ρι­κές ε­κα­το­ντά­δες μέ­τρα πιο πά­νω, α­κού­γο­ντας το γάρ­γα­ρο νερό να πέ­φτει α­πό ψη­λά, με μα­γευ­τι­κή θέ­α στον κά­μπο και την κοι­λά­δα του Κριού πο­τα­μού, στις 2 Νο­εμ­βρί­ου 2002 με­ση­μέ­ρι Σαβ­βά­του α­ντι­κρί­σα­με την ε­ξώ­θυ­ρα του Μο­να­στη­ριού.
Ο χώ­ρος “μύ­ρι­ζε” Ζω­ή…

Τα σκαλοπάτια τής Παναγίας Καταφυγίων... "πέρασμα" στη χώρα των παραμυθιών !!!

άποψη του βράχου 

με τα βελάκια 

σημειώνεται το σημείο

που περίπου βρίσκεται η σπηλιά

Ιούνιος 2012: Φωτιά, που σύμφωνα με πληροφορίες προήλθε από βραχυκύκλωμα, κατέστρεψε ολοσχερώς τις κατασκευές μέσα στη σπηλιά με το εκκλησάκι τής εντυπωσιακής Παναγίας Καταφυγιώτισσας.  Η αποκατάσταση των ζημιών θωρείται πολύ χρονοβόρα, αφού θα πρέπει να ελεγχθεί η στατικότητα της σπηλιάς λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύχθηκαν και φυσικά να δοθούν οι απαραίτητες αδειοδοτήσεις από την αρμόδια Ναοδομία...
23 Αυγούστου 2003: Σίγουρα δεν ήταν η πρώτη φορά που το πέρασμα από την Παναγία των Καταφυγίων είχε τραβήξει το βλέμμα μας με τα εντυπωσιακά μικρά κτήρια στην κορυφή του λόφου, τη μεγαλοπρεπή είσοδο, τη βρύση και τα 500 περίπου κυπαρίσσια κατά μήκος τού δρόμου που οδηγεί στη Ζάχολη και το Σαραντάπηχο,δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση για το πανέμορφο αυτό μέρος.

Αιγείρα διαχρονικά... (68 χρόνια) με αεροφωτογραφίες !

ΟΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΑΙΓΕΙΡΑ…

Mε α­φορ­μή τα θε­τι­κά σχό­λια της πλειο­ψη­φί­ας των α­να­γνωστών του «Φρουρού» για τις κα­τά και­ρούς πα­ρου­σιά­σεις των ο­ρει­νών δια­δρο­μών στην πε­ριοχή, αυ­τή τη φο­ρά η πρό­τα­σή μας εί­ναι μί­α πε­ρι­ή­γη­ση πέ­ρα α­πό την Α­να­το­λι­κή Αιγια­λεί­α, νό­τια, σε α­χνά­ρια του Παυ­σα­νί­α, αλ­λά α­πό σύγ­χρο­νες δια­δρο­μές που κα­τα­σκευά­σθη­καν τα τε­λευ­ταί­α 50 χρό­νια.

Δια­δρο­μές που θα μπο­ρού­σαν να φέ­ρουν πιο κο­ντά τις “πε­λοπον­νη­σια­κές κοι­νω­νί­ες”, εί­τε αυ­τές δρο­σί­ζο­νται α­πό τη θα­λάσ­σια αύ­ρα του Κο­ριν­θια­κού, εί­τε α­πο­λαμ­βά­νουν την ά­γρια φύ­ση του Μαί­να­λου και των λοι­πών ο­ρει­νών ό­γκων της Πε­λο­πον­νή­σου...

Κορίννα Μεντζελοπούλου: “Η Αιγείρα είναι πολύ ξεχωριστή για μένα...'

Η Κυρία τού “Μπορντώ”, του πιο φημισμένου μέρους παραγωγής κρασιού στον κόσμο, μιλά αποκλειστικά στον Κώστα Ρόζο

Την έχουν παρουσιάσει οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες με ολοσέλιδα αφιερώματα (Γαλλική «Le Monde», «Times» της Νέας Υόρκης κλπ), τονίζοντας τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες στη Γαλλία και το γεγονός ότι μια Ελληνίδα έχει στην ιδιο­κτησία της το περίφημο Chateau Margaux που παράγει ίσως το κορυφαίο και το πιο αριστο­κρατικό κρασί του πλανήτη!       

Χαμηλών τόνων η κ. Κορίννα Μεντζελοπούλου, περνά απαρατήρητη τις καλοκαιρινές της διακοπές στην Αιγείρα, αφού το μόνο που δηλώνει την παρουσία της εδώ (συνήθως κάθε Αύγουστο),

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΟ «ΒΕΛΛΑΪΤΙΚΟ» ΒΟΥΝΟ

Το να προ­σπα­θή­σει κά­ποιος να πε­ρι­γρά­ψει μια εκ­δρο­μή στα ο­ρει­νά την Πρω­τομα­γιά, δεν θα εί­ναι κα­θό­λου πρω­τό­τυ­πο, α­φού μια τέ­τοια μέ­ρα ό­λοι ε­μείς οι “α­στοί” θε­ω­ρού­με ε­πι­βε­βλη­μέ­νο να “εκ­δρά­μω­μεν εις τας ε­ξο­χάς”.

Να “πιά­σου­με το Μά­η” συ­νη­θί­ζου­με να λέ­με, α­κο­λου­θώ­ντας πι­στά τα έ­θιμα και τις πα­ρα­δώ­σεις μας. Ευ­και­ρί­α δηλ. να ε­πι­σκε­φθού­με τα χω­ριά των παπ­πού­δων μας και να α­πο­λαύ­σου­με τους κα­τα­πλη­κτι­κούς με­ζέ­δες των το­πι­κών “κα­φε-ε­στια­το­ρί­ων” στα ο­ποί­α “ο­λη­με­ρίς” γί­νε­ται το α­δια­χώ­ρη­το…” Όσα φυ­σι­κά λει­τουρ­γούν τούτη τη ­μέ­ρα.

Το εκκλησάκι τού Αϊ Γιάννη στην Αιγείρα και η ιστορία του

Ο Α­ϊ Γιάν­νης, ήταν ένα μικρό ιδιωτικό εκκλησάκι που χτίστηκε στα τέλη τού 19ου αιώνα από την οικογένεια Ρόζου. Το 1936, όταν ο μικρός οικισμός ανατολικά τού Κριού ποταμού άρχισε να μεγαλώνει, αποφασίστηκε να κατασκευασθεί εκατό περίπου μέτρα νοτιότερα νέα εκκλησία. Έτσι, ο οικισμός "Οικονομέϊκα", που τότε άνοικε στην  κοινότητα Βλοβοκάς, απέκτησε δική του εκκλησία.

Η κατασκευή της Νέας Εθνικής Οδού και ο γαϊδουροκαβαλάρης στα κινηματογραφικά Επίκαιρα του 1969…

Ερευνητικές διεισδύσεις στο παρελθόν…

Ήταν τέλη Ιανουαρίου τού 1969. Στην κατάμεστη κινηματογραφική αίθουσα στο κέντρο της Αθήνας μετά το διάλειμμα και πριν ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της ταινίας «Η Αγάπη μας» με τη Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ, άρχισαν να προβάλλονται τα γνωστά «επίκαιρα».

Το ολιγόλεπτο δηλ. ειδησεογραφικό δελτίο με τα σημαντικότερα κοινωνικοπολιτικά θέματα που «έπρεπε» να παρακολουθούν προς ενημέρωσή τους οι σινεφίλ της εποχής. Έτσι και εκείνο το βράδυ, ενώ η φωνή του εκφωνητή περιέγραφε τα έργα της Νέας Εθνικής Οδού από Κόρινθο έως τον ποταμό Κράθη και στην οθόνη έβλεπαν έναν ηλικιωμένο αγρότη καβάλα στο γαϊδαρό του να κινείται δίπλα στα έργα, ξαφνικά μια γυναικεία φωνή που αναφωνούσε: «Ο πατέρας μου – Ο πατέρας μου»,

Κρίστο, ο ποδηλάτης που εξερευνά τις γειτονιές τής Ευρώπης!

Αιγείρα 2009

Μόλις είχε κατέβη τα σκαλιά τού Δημαρχείου τής Αιγείρας. Φόρεσε το γιλέκο με το όνομα του Δήμου Αιγείρας, πλησίασε το ποδήλατό του και άρχισε να τακτοποιεί με περισσή «ευλάβεια» στις αποσκευές του ένα ογκώδες βιβλίο – τετράδιο. Πρόλαβα και είδα άλλα τέσσερα όμοια στο μικρό σακίδιο (όλα μαζί θα έκαναν απάνω κάτω χίλιες σελίδες – γεμάτες με τις σφραγίδες πόλεων του κόσμου!).

Χάρτης Εδαφικής Ενότητας Αιγείρας

Οι αρχαίες μηχανές του συντοπίτη Κώστα Κωτσανά, αποκτούν μουσείο και στην Αρχαία Ολυμπία

Η δημιουργία ενός ακόμα Μουσείου Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, όμοιο με αυτό του Κατακόλου, τέθηκε προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο Αρχαίας Ολυμπίας. 

HD - Περιήγηση στα ορεινά της Ανατολικής Αιγιαλείας

Ξεκινώντας από την Αιγείρα (είσοδος από Άγιο Παντελεήμονα στην 18η Επαρχιακή Οδό) και ανηφορίζοντας στη φιδίσια διαδρομή των Μαρμάρων, σε εννέα (9) χιλιόμετρα, βρίσκεσαι στην πλατεία των Αμπελοκήπων. 
Από εκεί, επιλέγεις τον ορεινό δρόμο που ενώνει την εδαφική ενότητα Αιγείρας με την εδαφική ενότητα Ακράτας.,
Διανύοντας τέσσερα (4) περίπου χιλιόμετρα, με απέραντη θέα στον Κορινθιακό, συναντάς τη 19η Επαρχιακή Οδό (Ακράτας - Ζαρούχλας, Χιονοδρομικό). 
Από την αφετηρία (Αιγείρα), με μια γρήγορη, αλλά συνετή οδήγηση, απαιτούνται μόλις 28 - 30 λεπτά για να φτάσετε το κέντρο του χωριού Βαλιμή .. Από κει και πέρα οι επιλογές για εξερεύνηση των ορεινών είναι ποικίλες και άκρως "προκλητικές"...

HD Αιγείρα: Από τα Μαύρα Λιθάρια ως το Θολοπόταμο

HD Αιγείρα: "non stop recording", για τους εραστές του off road...

HD VIDEO - Αιγείρα: Παραλιακή διαδρομή από ποτάμι σε ποτάμι

VIDEO HD: Οδική "ανάβαση" προς το θέατρο Αρχαίας Αιγείρας...

VIDEO HD: Αιγιαλεία: Οδηγώντας, από τις Αιγές στο Μοναστήρι...

Γιατί διαβάζεται ο Καβάφης σήμερα...

Το συναξάρι τού Ανδρέα Κορδοπάτη... Θεατρικό Εργαστήρι Αιγείρας

Πριν λίγο καιρό, είχα τη χαρά να παρακολουθήσω μια ολοκληρωμένη πρόβα του θεατρικού μονολόγου «Το συναξάρι τού Ανδρέα Κορδοπάτη», του Πελοποννήσιου μετανάστη στην Αμερική των αρχών τού 20ού αιώνα, τον οποίο ενσαρκώνει στη σκηνή ο Πάνος Νιάγκος.

Αν και το στήσιμο του σκηνικού ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο, ο «μονόλογος» του πρωταγωνιστή με συνεπήρε από το πρώτο κιόλας λεπτό…

Ούτε εγώ, ούτε ο πρωταγωνιστής είμαστε «μόνοι» μας, εκεί, μέσα στη φιλόξενη αίθουσα του Θεατρικού Εργαστηρίου…

Έκθεση - Αφιέρωμα στον, φίλο συντοπίτη ζωγράφο, Τάκη Σιδέρη {10 Οκτωβρίου έως 2 Νοεμβρίου}

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΙΓΕΙΡΑΣ Αριστεία - Βραβεία - Σχολικό Έτος 2012-2013