Δημοτικό Σχολείο Αιγείρας...
Σχολικό Έτος Μαθητές
1919-20 91
1920-21 91
1921-22 75
1943-44 79
1943-44 84
1944-45 94
1945-46 9
1947-48 91
1948-49 210
Διδάσκοντες Δημοτικού Σχολείου Αιγείρας 1919-1961
Παυσανίας: ...ἐπὶ θαλάσσῃ μὲν δὴ Αἰγειράταις οὐδέν ἐστιν ἐς μνήμην...
Δημοτικό Σχολείο Αιγείρας...
Διδάσκοντες Δημοτικού Σχολείου Αιγείρας 1919-1961

Η πρώτη
οριοθέτηση αιγιαλού στην Αιγείρα έγινε το 1979 από το Θολοποταμο έως την οδό
Φιλοποίμενος αρχικά, αλλά στη συνέχεια περιορίστηκε έως την οδό Αράτου που ήταν
τα όρια του από το 1932 πολεοδομικού σχεδίου της Αιγείρας. Η οριοθέτηση αυτή
αφορά το Κράθιο και απλώς συμπεριέλαβε την περιοχή 170 μέτρων ανατολικά του
Θολοποτάμου...
Δ. Αιγείρας (Αργολίδος και Κορινθίας)![]() |
| οδός Otto Walter |

Ενα αρκετά επικλινές και βραχώδες ύψωμα στη βόρεια πλευρά της αχαϊκής Αιγείρας υπήρξε η ιδανική θέση για την κατασκευή του θεάτρου της πόλης. Ο ανατολικός προσανατολισμός του μνημείου επιβλήθηκε από την ανάγκη για αρμονική ένταξή του στο φυσικό περιβάλλον. Το θέατρο, που εντάσσεται σε μια ευρύτερη περιοχή ιερών, ήταν ασφαλώς το σπουδαιότερο κτίριο της αρχαίας πόλης. Η θέα από το κοίλον είναι μαγευτική:
Ο Κριός είναι χείμαρρος στον (τέως) Δήμο Αιγείρας. Σύμφωνα με τον Παυσανία οφείλει το όνομά του στον Τιτάνα Κριό, που ήταν ο ένας από τους έξι γιους του Ουρανού. Η μυθολογία τον αναφέρει ως τον θεό των λόρδων και της βαθιάς γνώσης, που είχε την εξουσία του ουρανού, της θάλασσας, της γης και του κάτω κόσμου.Το ποτάμι λοιπόν αυτό περικλείει μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, αφού γύρω του αναπτύχθηκαν διάφοροι πολιτισμοί από τα Ομηρικά χρόνια μέχρι τη σημερινή εποχή. Μια ιστορία που με κάθε ευκαιρία μας φανερώνεται και μας εκπλήσσει με τη σημαντικότητά της. Έτσι και πρόσφατα (Μάρτιος 2009), με την έναρξη εργασιών διάνοιξης του τούνελ κάτω από τα Μάρμαρα, ήρθαν στο φως σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα...![]() |
| 31-8-1916 |
Κολοσσική κεφαλή αγάλματος Διός. Μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αιγείρα, Αχαία, μαζί με το χέρι αρ. ευρ. 3481. Προέρχεται από το ακρόλιθο λατρευτικό άγαλμα του θεού, έργο του Αθηναίου γλύπτη Ευκλείδου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Παυσανία, περιηγητή του 2ου αι. μ.Χ. Τα μάτια ήταν ένθετα από άλλο υλικά. Β' μισό του 2ου αι. π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογική Μουσείο. Αθήνα.| Φωτογραφία τραβηγμένη από τον Otto Walter στις 31-8-1916 |
Πριν από αρκετό καιρό έλαβα
ένα mail από τον κ. Γεώργιο Ρουσόπουλο, ο
οποίος μού εξιστορούσε τη «μύησή» του με την ιστορία της περιοχής και μου ζητούσε
περισσότερες πληροφορίες για το αν και πότε επισκέφτηκε ο Βασιλιάς Φαρούκ τής Αιγύπτου
το ιστορικό ξενοδοχείο του Σαρανταπήχου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα μας έχει ασχοληθεί
με την περιοχή του Σαραντάπηχου. Αποτελεί για μας έναν ευχάριστο και αγαπημένο
προορισμό, ακολουθώντας κάθε φορά κάποια από τις εναλλακτικές διαδρομές που
μπορούν να μας μεταφέρουν εκεί, με αφετηρία την Αιγείρα.
![]() |
άποψη του βράχου
με τα βελάκια
σημειώνεται το σημείο
που περίπου βρίσκεται η σπηλιά
|
Mε αφορμή τα θετικά σχόλια της πλειοψηφίας των αναγνωστών του «Φρουρού» για τις κατά καιρούς παρουσιάσεις των ορεινών διαδρομών στην περιοχή, αυτή τη φορά η πρότασή μας είναι μία περιήγηση πέρα από την Ανατολική Αιγιαλεία, νότια, σε αχνάρια του Παυσανία, αλλά από σύγχρονες διαδρομές που κατασκευάσθηκαν τα τελευταία 50 χρόνια.
Το να προσπαθήσει κάποιος να περιγράψει μια εκδρομή στα ορεινά την Πρωτομαγιά, δεν θα είναι καθόλου πρωτότυπο, αφού μια τέτοια μέρα όλοι εμείς οι “αστοί” θεωρούμε επιβεβλημένο να “εκδράμωμεν εις τας εξοχάς”.
Πριν λίγο καιρό, είχα τη χαρά να παρακολουθήσω μια
ολοκληρωμένη πρόβα του θεατρικού μονολόγου «Το συναξάρι τού Ανδρέα Κορδοπάτη»,
του Πελοποννήσιου μετανάστη στην Αμερική των αρχών τού 20ού αιώνα, τον οποίο
ενσαρκώνει στη σκηνή ο Πάνος Νιάγκος.